کنژنکتیویت یا التهاب ملتحمه یک مشکل چشمی شایع است که به دلیل التهاب غشای چشم که به یک عامل خارجی واکنش نشان داده است ایجاد می شود این مشکل چشمی باعث درد چشم و ایجاد حساسیت چشمی می شود. در این مقاله دلایل، نشانه ها و علائم این مشکل چشمی را مطالعه خواهید کرد. این مشکل معمولا به نام چشم صورتی نیز شناخته می شود که به دلیل سوزش و تحریک این نشانه بروز پیدا می کند. این وضعیت ممکن است ابتدا یک چشم را درگیر کند ولی بعد از گذشت چند ساعت هر دو چشم نشانه ها را هویدا می کنند.
اصلی ترین نشانه های التهاب ملتحمه یا کنژنکتیویت :
التهاب ملتحمه عفونی می تواند این علائم را نیز نشان دهد مثل:
اگر شما التهاب ملتحمه را به خاطر آلرژی تجربه کنید ممکن است که خارش چشم را نیز داشته باشید. اگر شما درد چشم، فتوفوبیا یا چشم های خون آلود شدید یا مشکل در بینایی پیدا کرده اید می تواند نشانه ی مشکل جدی تری در چشم شما باشد مثل گلوکوما، کراتیسیس یا ایریتیس. اگر اینها نشانه هایی هست که شما با آن مواجه شده اید سریعا به پزشک مراجعه کنید.
عوارض التهاب ملتحمه با توجه به اینکه این التهاب حاصل آلرژی یا عفونت باشد متفاوت است.
عفونت باکتریایی چشم می تواند عوارض متفاوتی داشته باشد مخصوصا در نوزادان زودرس. که شامل:
اوتیت مدیا عفونت گوش میانی زمانی که گوش دچار عفونت می شود. این مشکل معمولا حاصل عفونت غشای چشمی است که به وسیله باکتری هموفیلوس آنفولانزا ایجاد میشود. تقریبا یکی از چهار کودک دچار عفونت گوش میانی می شوند با این حال این نوع عفونت عفونتی کوتاه مدت است.
نوزادان تا 28 روز می توانند از عفونت های چشمی خطرناکی رنج ببرند عفونت هایی مثل التهاب ملتحمه باکتریایی که می تواند به آسیبت دایم چشم منجر شود اگر درمان نشود. نوزادان با این مشکل باید به یک متخصص ارجاع داده شوند با اینحال عوارض این بیماری شایع نیست و اکثر نوزادان تازه متولد شده کاملا بهبود پیدا می کنند. یک در پنج نوزاد همچنین می توانند دچار ذات الریه شوند به خاطر عفونت غشا چشم با باکتری کلامیدیا. ذات الریه برای نوزادان تازه متولد شده می تواند بسیار خطرناک باشد و نیاز به بستری در بیمارستان دارد.
عفونت می تواند توسط یکی از عوامل زیر رخ دهد
این مشکلات می توانند شما را در معرض خطر بیشتری قرار دهند
فاکتورهایی که در بالا آورده شد خطر ابتلا به این مشکل چشمی را افزایش می دهند به این دلیل که باعث افت کارکرد سیستم ایمنی بدن می شوند. حضور در فضاهای شلوغ نیز می تواند شما را در معرض ابتلا قرار دهد.
التهاب ملتحمه که توسط آلرژی یا حساسیت ایجاد شده باشد به چهار طریق اتفاق می افتد:
حساسیت فصلی که می تواند حاصل گرده ی گل ها و گیاهان باشد و می تواند در افرادی که به موارد دیگری نیز آلرژی دارند دیده شود.
آلرژی همیشگی که می تواند به دلیل گرد و خاک یا ذرات مرده ی پوست حیوانات باشد در ایجاد این مشکل دخیل است.
التهاب ملتحمه پوستی که می تواند به دلیل استفاده از مواد آرایشی، قطره های چشمی یا دیگر مواد شیمیایی دیگر ایجاد حساسیت کند.
التهابات ناشی از حساسیت می توانند دوباره اتفاق بیافتند اگر ریشه ی آن در گرده گل و گیاهان یا دیگر موارد آلرژی زا باشد که شما به صورت معمول با آنها در تماس هستید.
غشای چشم یک لایه نازک است که از سلول هایی تشکیل شده است که در جلوی چشم قرار گرفته اند و در داخل پلک ها وجود دارد. این لایه در تولید مخاط چشم و همین طور اشک دخیل است. یکی از کارهایی که انجام میدهد روان کردن فضای چشم است و اینکه کمک می کند تا اشیا خارجی که در چشم وارد می شوند خارج شوند.
زمانی که شما به مشکل التهاب ملتحمه دچار می شوید این لایه ی ظریف دچار تحریک می شود و باعث ورم کردن و قرمز شدن چشم می شود در حالی که باعث تولید بیش از حد غدد اشکی می شود و چشمان شما را اشک آلود و دردناک می کند.
التهاب ملتحمه به راحتی می تواند توسط پزشک عمومی تشخیص داده شود زمانی که چشمان شما را معاینه می کند، در مورد علائم و نشانه های خود به پزشک توضیح دهید و اینکه این نشانه ها از چه زمانی و چگونه شروع شدند تا متوجه شوند که به چه نوع التهاب ملتحمه ای دچار شده اید تا بتوانند بهترین درمان را برای شما تجویز کنند.
اگر شما به درمان پزشک پاسخ ندادید پزشک احتمالا باید آزمایش های بیشتری را برای شما تجویز کند. یکی از این آزمایش ها تست سوآب است یک نمونه ی کوچک از مخاط چشم شما به آزمایشگاه ارسال می شود که در آنجا نوع التهاب ملتحمه شما مشخص می شود.
تقریبا تمام انواع التهاب ملتحمه در عرض یک یا دو هفته برطرف می شوند معمولا بدون نیاز به درمان دارویی. اگر درمان خاصی نیاز باشد قطره های چشمی یا مصرف آنتی بیوتیک معمولا تجویز می شوند که بستگی به نوع التهاب ملتحمه دارند.
اکثر نمونه های التهاب ملتحمه معمولا در طی یک یا دو هفته بدون نیاز به درمان خاصی برطرف خواهند شد. با این وجود روش های مراقبتی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید:
اگر علائم و نشانه های شما بیش از دو هفته پایدار ماندند به این آلودگی التهاب ملتحمه مزمن گفته می شود. التهاب ملتحمه باکتریایی می تواند با مصرف آنتی بیوتیک برطرف شود آنتی بیوتیک هایی نظیر کلرامفنیکول یا فوسیدک اسید که معمولا به شکل قطره های چشمی عرضه می شوند. آنتی بیوتیک ها فقط در موارد شدید تجویز و استفاده می شوند در غیر اینصورت این بیماری خود به خود درمان می شود.
این نوع التهاب می تواند با نگه داشتن یک کمپرس سرد بر روی چشم ها برطرف شود. لنز تماسی را از چشمان خود خارج کنید تا زمانی که تمام نشانه ها و علائم برطرف شوند و شما باید از مالیدن چشمان خود خودداری کنید یا در معرض موارد آلرژی زا قرار گرفتن . در صورت داشتن التهاب ملتحمه آلرژیک پزشک برای شما دارویی از خانواده آنتی هیستامین ها، کورتیکواستروئید ها تجویز خواهد کرد.