نوریت اپتیک یا التهاب عصب بینایی یک مشکل چشمی است که باعث می شود اعصاب بینایی دچار التهاب شوند. و این مشکل می تواند مشکلات دیدی را برای شما در پی داشته باشد، در این مقاله در مورد التهاب عصب بینایی خواهید خواند و گزینه های درمان و آزمایش هایی که برای تشخیص آن انجام می شود پس با عینک نور همراه باشید. التهاب عصب بینایی می تواند منجر به یک سری از اختلالات بینایی شود با این وجود این مسئله می تواند به صورت عادی برطرف شود و نباید اثراتی دائمی در بینایی داشته باشد مثل از بین رفتن همیشگی بینایی.
از بین رفتن میلین عصب بینایی یکی از معمول ترین نمونه های این مشکل چشمی است و به دلیل از بین رفتن پوشش میلین که بر روی فیبرهای عصبی قرار دارد اتفاق می افتد. این اتفاق مانع رسیدن سیگنال های عصبی به مغز می شود که می تواند بر دید شما تاثیر بگذارد.
علت از بین رفتن میلین کاملا شناخته شده نیست؛ با این وجود برخی از شواهد حاکی از این است که از بین رفتن میلین نتیجه ی عملکرد سیستم ایمنی بدن است. از بین رفتن میلین اعصاب بینایی معمولا هیچ نشانه ای ندارد اما اگر علائم و نشانه هایی وجود داشته باشد این وضعیت حاد التهاب اعصاب بینایی است.
التهاب عصب بینایی رتروبولبار زمانی اتفاق می افتد که التهاب در قسمت عقبی عصب پشتی چشم روی می دهد که می تواند حرکت چشم به اطراف را با درد همراه کند.
پاپیلیت زمانی اتفاق می افتد که سر عصب بینایی دچار التهاب شود.
التهاب عصب بینایی می تواند به طرق مختلف بر روی چشم شما تاثیر بگذارد، از علائم و نشانه های زیر ممکن است همه یا برخی از آنها در شما دیده شود:
نوعی از التهاب عصب بینایی که وخیم باشد ممکن است سه نشانه ی خاص زیر را داشته باشد:
o دید یک چشم شما ممکن است دچار مشکل شود و زمانی که دمای بدن شما به دلیل تمرینات بدنی بالا می رود این مشکل حادتر می شود اما نباید مشکلاتی در طولانی مدت ایجاد کند. به این مشکل نشانه ی اوتوف می گویند.
o در اطراف چشم خود احساس درد می کنید که با حرکت چشم بدتر هم می شود. این درد می تواند همزمان با مشکل در بینایی شما به وجود آید یا قبل از آن.
o رنگ ها به نظرتان کم رنگ تر و کم تر درخشان خواهند رسید این درحالی است که برخی نورها و لکه های کوچک نوری را در جلو چشم خود می بینند.
مواردی که در ادامه به آنها اشاره می شود عوارض ناشی از التهاب عصب بینایی یا نوریت اپتیک است:
التهاب عصب بینایی می تواند آسیب دائمی به عصب بینایی وارد کند، که به نام آتروفی بینایی یا ضعف بینایی معروف است. این اتفاق می تواند تغییرات ماندگاری را بر روی بینایی شما بگذارد مثل کاهش دید رنگی، کاهش وضوح دید، یا کاهش تصور عمق و حرکت این در حالی است که این مشکل می تواند با علائم موقتی همراه باشد.
اگر شما همین حالا دچار التهاب عصب بینایی هستید، شما در خطر پیشرفت این بیماری به چشم دیگرتان هستید، بر طبق آزمایش درمان نوروپاتی اپتیک، 28درصد افرادی که قبلا مبتلا به التهاب عصب بینایی شده اند در طی پنج سال دوباره به آن مبتلا خواهند شد، و 35درصد افراد بعد از ده سال دوباره مبتلا خواهند شد. با این وجود این امکان ها قطعی نیست و قطعا نمی توان گفت که شما دوباره به این مشکل دچار خواهید شد، شما می توانید برای اطلاعات بیشتر با چشم پزشک خود مشورت کنید.
شواهدی حاکی از آن است که افرادی که به از بین رفتن شدید میلین عصب چشمی دچار می شوند 38 درصد خطر ابتلا به اسکلروز چندگانه یا ام اس در ده سال آینده در این افراد زیاد است. ام اس وضعیتی است که سیستم اعصاب مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد که شامل مغز و اعصاب نخاعی می شود و تنها می تواند توسط یک متخصص اعصاب تشخیص داده شود. همه ی افرادی که به از بین رفتن میلین عصب بینایی دچار می شوند در آینده به ام اس دچار نخواهند شد اما اگر از این بابت مطمئن نیستید می توانید نگرانی خود را با چشم پزشک خود درمیان بگذارید.
التهاب عصب بینایی می تواند توسط سیستم ایمنی بدن ایجاد شود به این صورت که سیستم ایمنی بدن به بافت ها و اعصاب خود حمله می کند. سیستم ایمنی به یک پارااینفکشن حمله می کند یا به یک عفونت.
نوع بعد از عفونت التهاب عصب بینایی به دلیل فعالیت سیستم ایمنی بدن شما در مقابله با عفونت اتفاق می افتد. این وضعیت در رابطه با بیماری هایی مثل سرخک، اوریون، سرخچه، سیاه سرفه و آبله مرغان است با این وجود این مورد می تواند بسیار نادر باشد. این نوع از التهاب عصب بینایی بیشتر در کودکان دیده می شود تا بزرگسالان و اکثر افراد بدون درمان خاصی بهبود پیدا می کنند در بیماران خیلی حاد با تجویز قطره های استروئیدی درمان انجام می شود.
التهاب عصب بینایی عفونی می تواند به خاطر یک عفونت اتفاق بیوفتد، و خطر ابتلا زمانی بالا می رود که عفونت یا هر درمانی که توانایی سیستم ایمنی شما را کاهش دهد اتفاق افتاده باشد. این یک وضعیت نادر در مورد التهاب عصب بینایی است، و درمان وابسته به نوع عفونت است.
التهاب عصب بینایی غیر عفونی معمولا زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی شما زمانی که عفونتی وجود ندارد وارد عمل شود. این وضعیت را به سارکوئیدوز ارتباط می دهند، و این بستگی به شدت علائم شما دارد از این رو درمان شما می تواند شامل استروئید ها شود که التهاب را کاهش می دهند و سرکوب کننده ی سیستم ایمنی هستند تا پاسخ سیستم ایمنی را ضعیف کنند.
اگر متخصص چشم شما قادر نباشد که علت التهاب عصب بینایی شما را تشخیص دهد، ممکن است آن را به التهاب عصب بینایی ایدیوپاتیک ارجاع دهند. بیماری های ایدیوپاتیک بیماری هایی با منشا بروز ناشناخته هستند.
چهار بخش مختلف باهم در کارکرد چشم دخیل هستند
قرنیه و عدسی چشم که در جلوی چشم قرار دارند، قرنیه و عدسی بسیار شبیه به دوربین عکاسی عمل می کنند به این ترتیب که باعث تمرکز نور بر روی شبکیه چشم می شوند.
شبکیه چشم که در پشت چشم قرار دارد، شبکیه چشم متشکل از لایه ای از سلول هاست که نور را دریافت و به تکانه های الکتریکی ترجمه می کنند.
عصب بینایی که وظیفه ی ارسال تکانه های الکتریکی را به مغز به عهده دارد جایی که این تکانه ها به تصاویر ترجمه می شوند.
عصب بینایی
عصب بینایی حامل تکانه های الکتریکی است که از شبکیه چشم به سمت مغز در جریان هستند و هر فیبر عصبی شامل بخشی است به نام آکسون که با میلین پوشیده شده است، یک پوشش چربی که آکسون را در بر گرفته است تا بتواند بدون اختلال سیگنال ها را از شبکیه چشم به مغز برساند. زمانی که عصب بینایی دچار التهاب می شود سیگنال های ارسالی می توانند دچار اختلال شوند که به این معناست که دید شما دچار آسیب می شود زمانی که سیگنال ها به درستی به مغز نرسند.
التهاب عصب بینایی می تواند توسط چشم پزشک شما تشخیص داده شود، کسی که دقت بینایی شما را آزمایش می کند و میزان عملکرد شما بر روی جدول چشمی را می سنجد. آنها همچنین ممکن است شبکیه چشم و دیسک های بینایی را با انداختن نور مستقیم به داخل چشم شما چک کنند.
یک آزمایش دیگر که ممکن است برای تشخیص التهاب عصب بینایی انجام شود آزمایش پتانسیل برانگیخته بینایی است که شما به یه سری پترن یا نورهای در حال حرکت نگاه می کنید و سنسورها میزان فعالیت اعصاب بینایی شما را اندازه گیری می کنند. این آزمایش فقط در بیمارستان ها انجام می شود. همچنین ممکن است از شما آزمایش خون گرفته شود تا وضعیتی که در آن قرار دارید شناسایی شود و نوع التهاب عصب بینایی شما مشخص شود روش دیگر گرفتن ام آر آی است که می تواند جزئیات تصویری از داخل بدن شما ارائه دهد.
درمان هایی که برای التهاب عصب بینایی توصیه می شود معمولا شامل مسکن ها برای کاهش ناراحتی و درد چشمی است اما داروهای دیگری معمولا تجویز نمی شود به این دلیل که این مشکل به صورت نرمال پس از مدتی برطرف می شود. زمانی که مصرف دارو نیاز باشد استروئید ها به شکل قرص و یا داخل وریدی تجویز خواهند شد. استروئید ها معمولا به شکل داخل وریدی برای سه روز دریافت می شوند در بیمارستان قبل از اینکه قرص ها برای دو هفته با دوز کاهشی در سه روز آخر استفاده شوند.
درمان استروئیدی می تواند بهبود را در موارد وخیم تسریع کند اما استروئیدها معمولا فواید دراز مدتی ندارند. به همین دلیل، استروئید ها به ندرت تجویز می شوند از آنجایی که اثرات جانبی در دوزهای بالا ارزش استفاده از این درمان دارویی را ندارد. این درمان ممکن است در صورتی تجویز شود که چشم سالم شخص ضعف بینایی داشته باشد یا دید خوب برای کار شخص نقشی حیاتی داشته باشد.
در سال های اخیر داستان های زیادی در رسانه ها در ارتباط با نور آبی وجود داشته است، و در مورد تاثیری که بر روی سلامت ما...
سه راه اساسی برای جلوگیری از مشکلات چشمی در آینده
زمانی که جوان هستید مراقبت از چشمانتان به اندازه ی مراقبت از سلامت کلی بدنتان مهم و ارزشمند است. با مراقبت درست و...
میگرن چشمی چیست و چگونه می توان از بروز آن جلوگیری کرد؟
میگرن چشمی یک مشکل نادر است که معمولا با از دست رفتن موقتی بینایی همراه است. تجربه ی میگرن چشمی برای اولین بار می...